همه‌چیز درباره درگاه پرداخت درون برنامه ای و نحوه اتصال آن به اپلیکیشن
آیا تا به حال برایتان پیش آمده است که بخواهید محصول یا خدماتی را از طریق یک اپلیکیشن موبایل خریداری کنید اما برای پرداخت هزینه، مجبور شوید از برنامه خارج شده و به درگاه پرداخت اینترنتی هدایت شوید؟ این مسئله می‌تواند در روند خرید اختلال ایجاد کرده و حتی در مواردی باعث انصراف کاربر از ادامه فرآیند خرید شود.
اینجاست که اهمیت وجود یک سیستم درگاه پرداخت اختصاصی و یکپارچه درون خود اپلیکیشن مشخص می‌شود. درگاه پرداخت درون برنامه ای، راه‌حلی مناسب برای رفع این مشکل به شمار می‌رود و می‌تواند تمام فرآیند خرید، از انتخاب محصول تا پرداخت نهایی هزینه را در بستر اپلیکیشن میسر کند.
بر اساس آمارها، وجود درگاه پرداخت درون برنامه ای تاثیر مستقیمی بر میزان فروش و درآمدزایی کسب‌وکارهای آنلاین دارد. در ادامه به بررسی مزایای این سیستم و نحوۀ اتصال آن به اپلیکیشن‌ها خواهیم پرداخت.
در انتهای این مقاله، شما خواهید دانست که درگاه پرداخت درون برنامه ای چگونه عمل می‌کند و استفاده از آن چه تاثیری بر کسب‌وکار شما خواهد داشت. پس با ما همراه باشید.
درگاه پرداخت درون برنامه ای چیست؟
درگاه پرداخت درون برنامه ای یا In-App Payment یک سامانه‌ی پرداخت است که به طور مستقیم به یک اپلیکیشن موبایلی متصل می‌شود و امکان انجام تراکنش‌های مالی را بدون نیاز به خروج کاربر از اپلیکیشن فراهم می‌کند. این سیستم مانند یک واسط میان کاربر، اپلیکیشن و درگاه پرداخت عمل کرده و فرآیند پرداخت را به شکل امن و یکپارچه مدیریت می‌کند.
همان‌طور که می‌دانید، پرداخت‌های اینترنتی معمولاً از طریق درگاه‌های پرداخت تحت وب و لینک به صفحات پرداخت بانکی صورت می‌گیرند. اما درگاه پرداخت درون برنامه ای بدون اینکه کاربر را از اپلیکیشن خارج کند، صفحه‌ی پرداخت را در بستر خود اپلیکیشن نمایش می‌دهد و کاربر می‌تواند با وارد کردن اطلاعات کارت بانکی، مبلغ مورد نظر را پرداخت کند.
استفاده از درگاه پرداخت درون برنامه ای در اپلیکیشن موبایل، امکان فروش محصولات و خدمات مجازی مانند توکن‌های درون‌برنامه‌ای، اشتراک سرویس‌ها، ارتقای نسخۀ برنامه و حتی محصولات فیزیکی را برای کسب‌وکارها فراهم می‌آورد.
این سامانه با اتصال به شبکه‌ی شتاب و درگاه‌های پرداخت بانکی، امکان تنوع در شیوه‌های پرداخت را برای کاربران فراهم می‌سازد.
یکی از مزیت‌های مهم سیستم درگاه پرداخت درون برنامه ای، ارائۀ گزارشات لحظه‌ای و آمار دقیق از تراکنش‌ها است. طبق این گزارشات، صاحبان کسب‌وکارها می‌توانند عملکرد فروش خود را به صورت لحظه‌ای رصد کرده و در جهت بهبود عملکرد خود گام بردارند.
همچنین درگاه پرداخت درون برنامه ای به‌دلیل استفاده از پروتکل‌های امنیتی پیشرفته و رمزنگاری اطلاعات حساس کاربران، از امنیت بالایی در برابر کلاهبرداری و سوءاستفاده برخوردار است. این موضوع باعث جلب اعتماد کاربران به اپلیکیشن و افزایش اقبال آن‌ها به خرید محصولات می‌شود.
مزایای استفاده از درگاه پرداخت درون برنامه ای
وجود یک درگاه پرداخت قدرتمند و ایمن در اپلیکیشن، مزایای متعددی را برای صاحبان کسب‌وکار به همراه خواهد داشت:
۱. افزایش سرعت تراکنش و تسهیل فرآیند خرید
مهم‌ترین مزیت وجود درگاه پرداخت یکپارچه در اپلیکیشن، افزایش چشمگیر سرعت انجام تراکنش‌ها و تسهیل فرایند پرداخت برای کاربر است. زمانی که کاربر برای پرداخت وجه نیازی به خروج از اپلیکیشن و واردشدن به درگاه‌های پرداخت دیگر نداشته باشد، به‌راحتی و در کمترین زمان ممکن فرآیند خرید را تکمیل خواهد کرد.
در سیستم درگاه پرداخت درون برنامه ای، مبلغ خرید به‌صورت خودکار محاسبه شده و اطلاعات آن در اختیار کاربر قرار می‌گیرد. کاربر تنها با وارد کردن اطلاعات کارت و تایید پرداخت می‌تواند خرید خود را نهایی کند. این موضوع باعث صرفه‌جویی در زمان، افزایش رضایت مشتری و در نتیجه افزایش نرخ تبدیل و فروش در اپلیکیشن می‌شود.
۲. جلوگیری از خروج کاربر از اپلیکیشن
یکی دیگر از مزایای مهم درگاه پرداخت درون برنامه ای، حذف نیاز به جابجایی کاربر بین اپلیکیشن و درگاه‌های پرداخت است. وقتی کاربر برای پرداخت از اپ خارج شود، این ریسک وجود دارد که به اپلیکیشن بازنگردد یا حتی فرآیند خرید را نیمه‌تمام رها کند.
اما زمانی که تمام فرآیند خرید و پرداخت در بستر اپلیکیشن انجام شود، کاربر تمرکز خود را حفظ کرده و احتمال خرید از سوی او افزایش می‌یابد. این شیوه همچنین باعث افزایش اعتماد کاربر نسبت به اپلیکیشن شده و حس امنیت را در او تقویت می‌کند.
۳. کاهش احتمال بروز خطای انسانی
استفاده از سیستم خودکار محاسبه و درج مبلغ در درگاه پرداخت درون برنامه ای، احتمال بروز خطا در فرآیند پرداخت را به حداقل می‌رساند. در این شیوه کاربر نیازی به وارد کردن دستی مبلغ خرید ندارد و با اطمینان بیشتری پرداخت را انجام می‌دهد.
از سوی دیگر، درگاه‌های پرداخت درون برنامه ای دارای سیستم نظارت و کنترل خطا هستند و در صورت بروز مشکل در روند تراکنش، به کاربر اطلاع‌رسانی کرده و از پرداخت‌های اشتباه جلوگیری می‌کنند. این قابلیت باعث افزایش دقت در انجام تراکنش‌ها و کاهش احتمال مواجهه با خطاهای پرداخت می‌شود.
۴. بهبود تجربه کاربری
تجربه کاربری یکی از فاکتورهای کلیدی در موفقیت هر اپلیکیشن موبایلی است. هرچه استفاده از یک اپلیکیشن برای کاربران ساده‌تر و دلپذیرتر باشد، میزان وفاداری و اقبال به آن بیشتر خواهد بود. حذف مراحل اضافی و پیچیده در فرآیند پرداخت، نقش مهمی در بهبود تجربه کاربری دارد.
وجود درگاه پرداخت اختصاصی با رابط کاربری ساده و جذاب، باعث می‌شود کاربران احساس بهتری نسبت به خرید از اپ شما داشته باشند. آن‌ها با خیال راحت و بدون سردرگمی پرداخت را انجام داده و خریدی لذت‌بخش را تجربه می‌کنند. این موضوع در نهایت رضایت کاربر از اپلیکیشن و تمایل او به استفاده مجدد از آن را افزایش خواهد داد.
مراحل دریافت و راه‌اندازی درگاه پرداخت درون برنامه ای
برای بهره‌مندی از مزایای درگاه پرداخت درون برنامه ای در اپلیکیشن، کسب‌وکارها باید مراحل لازم برای دریافت و فعال‌سازی این سرویس را طی کنند. فرآیند کلی راه‌اندازی درگاه پرداخت درون برنامه‌ای به این شرح است:
۱. ثبت درخواست درگاه پرداخت
گام نخست برای دریافت درگاه پرداخت، ثبت درخواست در سامانۀ یکی از ارائه‌دهنده‌های معتبر مثل پی‌پینگ است. متقاضی باید با مراجعه به وب‌سایت سرویس‌دهنده، فرم درخواست را تکمیل کرده و اطلاعات مربوط به کسب‌وکار، اپلیکیشن و نوع درگاه موردنیاز را ارائه دهد.
برخی از مهم‌ترین اطلاعاتی که در این مرحله باید ارائه شود عبارتند از: نام و شناسه‌ی اپلیکیشن، شماره‌ی تماس و ایمیل پشتیبانی، آدرس وب‌سایت، دامنه‌ی فعالیت کسب‌وکار، نوع محصولات یا خدمات و جزئیات حساب بانکی.
۲. ارائه مدارک هویتی و مجوزهای لازم
پس از ثبت اولیه‌ی درخواست، متقاضی دریافت درگاه پرداخت باید مدارک و مستندات موردنیاز را به سرویس‌دهنده ارائه کند. این مدارک عموماً شامل اسناد هویتی صاحب کسب‌وکار (مدیران در صورت شرکتی بودن)، مجوزهای فعالیت کسب‌وکار، شماره‌ی حساب بانکی و شناسه‌ی ملی است.
برخی سرویس‌دهنده‌ها ممکن است درخواست مدارک تکمیلی مانند نماد اعتماد الکترونیکی (اینماد) و گواهی امنیتی SSL را نیز داشته باشند. در هر صورت ارائه‌ی مدارک کامل، دقیق و معتبر نقش مهمی در تسریع فرآیند تایید درخواست و راه‌اندازی درگاه پرداخت خواهد داشت.
اگر اینماد ندارید، می‌توانید با کمک راهنمای دریافت اینماد، مراحل لازم برای دریافت اینماد را طی کنید.
۳. دریافت اطلاعات و پارامترهای درگاه
پس از تایید درخواست و احراز هویت متقاضی، سرویس‌دهنده اقدام به ساخت درگاه پرداخت اختصاصی کرده و اطلاعات فنی لازم برای اتصال آن به اپلیکیشن را در اختیار توسعه‌دهنده قرار می‌دهد. این اطلاعات عموماً شامل شناسه‌ی پذیرنده، کلید امنیتی (API Key) و آدرس‌های فراخوانی سرویس است.
توسعه‌دهندگان اپلیکیشن موظف هستند نهایت دقت در حفظ و نگهداری از این اطلاعات محرمانه را داشته باشند. افشای این اطلاعات می‌تواند عواقب امنیتی جبران‌ناپذیری در پی داشته و منجر به سوءاستفاده از درگاه پرداخت شود.
نحوه اتصال درگاه پرداخت درون برنامه ای به اپلیکیشن ها
پس از آشنایی با مفهوم و مزایای درگاه پرداخت درون برنامه ای، حال نوبت به بررسی نحوه اتصال و پیاده سازی این سیستم در اپلیکیشن های موبایلی می‌رسد. به طور کلی دو روش متداول برای الحاق درگاه پرداخت به اپلیکیشن وجود دارد که عبارت‌اند از:
روش اول: استفاده از WebView
در این روش، صفحه پرداخت درگاه به وسیله مکانیزم WebView و به‌صورت یک صفحه وب درون خود اپلیکیشن نمایش داده می‌شود. کاربر بدون خروج از اپلیکیشن، اطلاعات کارت خود را در این صفحه وارد کرده و تراکنش را تکمیل می‌کند.
مزیت اصلی این روش سادگی پیاده‌سازی و راه‌اندازی سریع آن است. توسعه‌دهندگان اپلیکیشن به‌راحتی می‌توانند صفحه پرداخت را از طریق WebView فراخوانی کرده و درون برنامه نمایش دهند. با این حال، یکی از معایب احتمالی این شیوه، عدم انعطاف‌پذیری در سفارشی‌سازی رابط کاربری صفحه پرداخت متناسب با ظاهر اپلیکیشن است.
روش دوم: استفاده از API یا SDK
روش دیگر برای اتصال درگاه پرداخت، استفاده از API یا SDK ارائه شده توسط سرویس دهندۀ درگاه است. در این حالت، پیاده‌سازی صفحه پرداخت توسط توسعه‌دهندگان اپلیکیشن و با استفاده از راهنمای API صورت می گیرد.
مزیت اصلی این روش، امکان شخصی‌سازی کامل فرآیند پرداخت و یکپارچه‌سازی بصری آن با ظاهر اپلیکیشن است. توسعه‌دهندگان می‌توانند با استفاده از المان‌های گرافیکی و جلوه‌های بصری، صفحه پرداخت را متناسب با سلیقه کاربران طراحی کنند.
همچنین استفاده از SDK به‌دلیل عدم نیاز به فراخوانی صفحات خارجی، سرعت بالاتری در اجرای فرآیند پرداخت خواهد داشت. از معایب احتمالی این روش می‌توان به پیچیدگی نسبی آن و نیاز به صرف زمان بیشتر برای پیاده‌سازی اشاره کرد.
فارغ از نوع روش انتخابی، آنچه در هر دو مورد اهمیت دارد توجه به نکات امنیتی و رعایت استانداردهای لازم در پیاده‌سازی است. توسعه‌دهندگان باید از امن بودن کانال ارتباطی بین اپلیکیشن و درگاه پرداخت اطمینان حاصل کنند و حریم خصوصی کاربران را در اولویت قرار دهند. رعایت پروتکل‌های رمزنگاری داده‌ها و پیاده‌سازی روش‌های احراز هویت کاربر، از جمله مواردی است که در این زمینه باید مورد توجه قرار گیرد.
پیاده‌سازی درگاه در اپلیکیشن
مرحله‌ی پایانی، اتصال درگاه پرداخت به اپلیکیشن بر اساس مستندات فنی سرویس‌دهنده است. در این مرحله توسعه‌دهندگان با استفاده از API یا SDK مربوطه، کدهای لازم برای فراخوانی سرویس درگاه پرداخت و نمایش صفحه‌ی پرداخت را پیاده‌سازی می‌کنند.
اتصال صحیح درگاه و عملکرد مناسب آن در شرایط مختلف باید با آزمایش‌های دقیق مورد ارزیابی قرار گیرد. برطرف کردن باگ‌های احتمالی و حصول اطمینان از ثبت و پردازش صحیح تراکنش‌ها، پیش از عرضه‌ی نهایی اپلیکیشن ضروری است.
پس از طی موفقیت آمیز این مراحل، درگاه پرداخت درون برنامه ای در اپلیکیشن شما فعال شده و آماده‌ی انجام تراکنش‌های مالی خواهد بود. بااین‌حال مسئولیت کسب‌وکار در قبال این سیستم پرداخت به همین جا ختم نمی‌شود.
ارائه‌ی پشتیبانی مناسب به کاربران، رصد مستمر عملکرد درگاه و بروزرسانی آن مطابق با جدیدترین استانداردهای امنیتی، از جمله‌ی وظایفی است که به طور مستمر باید مدنظر قرار گیرد. توجه به این موارد نقش مهمی در حفظ اعتماد کاربران و استمرار کیفیت خدمات پرداخت خواهد داشت.
تفاوت درگاه پرداخت درون برنامه ای با پرداخت موبایلی
با گسترش خدمات پرداخت الکترونیک، این روزها اصطلاحات مختلفی در این حوزه به گوش می‌رسد که گاه شباهت میان آن‌ها موجب سردرگمی کاربران می‌شود. یکی از مواردی که ممکن است با درگاه پرداخت درون برنامه ای اشتباه گرفته شود، پرداخت موبایلی است. بااین‌حال این دو مفهوم تفاوت‌های اساسی با یکدیگر دارند.
پرداخت موبایلی به معنای استفاده از گوشی تلفن همراه برای انجام تراکنش‌های بانکی است. در این شیوه کاربر از طریق اپلیکیشن‌های بانکی یا کیف پول الکترونیک نصب‌شده روی گوشی خود اقدام به انتقال وجه، پرداخت قبض و خرید شارژ می‌کند. به عبارت دیگر در پرداخت موبایلی، تلفن همراه جایگزین کارت بانکی شده و ابزاری برای دسترسی به حساب و مدیریت تراکنش‌های مالی است.
اما درگاه پرداخت درون برنامه ای که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفت، مفهومی متفاوت دارد. در این شیوه اپلیکیشن‌های تجاری با اتصال به درگاه‌های پرداخت بانکی یا پرداخت‌یارها، زیرساخت لازم برای انجام پرداخت آنلاین توسط کاربر را مستقیماً درون خود فراهم می‌کنند. به این ترتیب کاربر بدون نیاز به استفاده از یک اپلیکیشن واسط، خرید خود را درون همان برنامه تکمیل کرده و هزینه را پرداخت می‌کند.
به بیان ساده‌تر، در پرداخت موبایلی کاربر از یک اپلیکیشن مستقل (مانند همراه بانک) برای انجام تراکنش استفاده می‌کند؛ اما در روش درگاه پرداخت درون برنامه‌ای، خود اپلیکیشن دارای قابلیت دریافت مبلغ و برقراری ارتباط با درگاه‌های پرداخت است.
این تفاوت موجب می‌شود درگاه پرداخت درون برنامه ای در مقایسه با روش پرداخت موبایلی، مزایای متعددی از جمله تسهیل فرآیند خرید، صرفه‌جویی در زمان و افزایش نرخ تبدیل را به همراه داشته باشد. بااین‌حال هریک از این دو شیوه جایگاه ویژه‌ی خود را در صنعت پرداخت الکترونیک دارند و بسته به نیاز کاربران مورد استفاده قرار می‌گیرند.
جمع‌بندی
درگاه پرداخت درون برنامه ای به عنوان یکی از جدیدترین روندها در حوزه‌ی پرداخت آنلاین، فرصت‌های ارزشمندی پیش روی کسب‌وکارها قرار داده است. این فناوری با یکپارچه‌سازی اپلیکیشن‌های تجاری با درگاه‌های پرداخت، امکان تبدیل مستقیم کاربران به مشتریان را فراهم کرده و شیوه‌ی خرید آنلاین را متحول ساخته است.
ورود به دنیای پرداخت‌های درون برنامه‌ای مستلزم طی فرآیندهای لازم برای احراز هویت و اخذ مجوزهای موردنیاز است. همکاری با سرویس‌دهنده‌های معتبر این حوزه می‌تواند ضمن تسریع فرآیند راه‌اندازی، از بروز مشکلات احتمالی فنی و حقوقی جلوگیری کند.
ارسال نظر