مالیات چیست؟
مالیات هزینه ای است که دولت برای تامین منابع مالی مورد نیاز خود از شهروندان دریافت می کند، این ساده ترین تعریف است.
بر اساس قانون، افراد حقیقی و حقوقی موظف هستند نسبت به درآمدی که دارند مبلغی به دولت بپردازند، دولت از این مبلغ در جهت اداره امور کشور استفاده می کند.
پرداخت مالیات اختیاری نیست بلکه تمام افراد جامعه موظف به پرداخت آن هستند و پرداخت نکردن یا هرگونه تخلف در روند پرداخت طبق قانون، مجازات نقدی یا کیفری دارد.
سیستم مالیاتی قدمتی دیرینه دارد و از گذشته تاکنون حکومت ها برای تامین هزینه های مربوط به اداره کشور از مردم مالیات دریافت می کردند.
تاریخ شناسان تاریخ شروع اخذ را به ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح نسبت داده اند. تقریبا در اکثر کشورهای جهان از این سیستم برای تامین هزینه های دولت استفاده می شود.
در بعضی از کشورها مالیات بر درآمد نرخ ثابتی دارد در حالی که در اکثر کشورها سیستم پلکانی با درآمد وجود دارد.
مالیات فقط مختص درآمد نیست و به موارد مختلفی مانند ارث، املاک، هدیه و فروش نیز تعلق می گیرد.
ماهیت اصلی آن، انتقال ثروت از شهروندان به دولت برای رفاه بیشتر شهروندان است. به عبارت دیگر اساس شکل گیری آن بر پایه ارائه خدمات رفاهی از سمت دولت و پرداخت هزینه خدمات از سمت مردم بنا شده است.
تعریف در علم اقتصاد
در علم اقتصاد این تعریف، کمی پیچیده و متفاوت از تعریف عامه مردم است. علم اقتصاد تمام دریافتی های دولت را مصداق مالیات نمی داند.
بخشی از درآمدهای دولت از طریق پرداخت قیمت ها از طرف مردم تامین می شود، مانند پرداخت هزینه دانشگاه یا خدمات رفاهی شهرها و مناطق مختلف کشور که شهروندان هزینه آن را پرداخت می کنند و این پرداخت هزینه اگر چه منابع مالی دولت را تامین می کند اما در علم اقتصاد به این عنوان شناخته نمی شود.
علاوه بر پرداخت هزینه ها منابع دیگری مانند جریمه های راهنمایی و رانندگی، خلق پول و سکه، هدایای داوطلبانه، گرفتن وام و مصادره ثروت و دارایی برای تامین هزینه های دولت وجود دارند که اقتصاددانان آن ها را نیز به این عنوان نمی دانند.
در علم اقتصاد، انتقال اجباری منابع از بخش خصوصی به بخش دولتی بر اساس قوانین از قبل تعیین شده به این شرط که محل هزینه کرد مشخصی برای آن تعریف نشده باشد، مصداق مالیات است.
در نظام های سرمایه داری و سیستم قدیم، دریافت مالیات علاوه بر پول به صورت کالا و کار اجباری نیز انجام می گرفت اما در سیستم جدید دریافت فقط به صورت پول است.
از نظر اقتصاددان ها مالیات بر مصرف به مالیات بر درآمد ارجحیت دارد. آن ها معتقد هستند مالیات بر مصرف می تواند بخش قابل توجهی از هزینه های دولت را تامین کند.
گروهی از اقتصاددان ها اثر منفی این سیستم بر اقتصاد جامعه را جدی برشمرده اند و نسبت به پیامدهای آن هشدار داده اند. به عقیده این گروه مالیات با تغییر نقدینگی باعث کاهش درآمد مصرف کنندگان می شود و قدرت خرید مردم را کم می کند.
هدف از وضع آن چیست؟
هدف اصلی، تامین بودجه اداره کشور است. دولت برای اداره کشور منابع مالی مختلفی در اختیار دارد.
در بعضی از کشورها مالیات مهم ترین منبع درآمد دولت است در حالی که در کشورهای دیگر مانند ایران به دلیل قوانین ضعیف مالیاتی، نقش قابل ملاحظه ای در تامین بودجه دولت ندارد.
یکی دیگر از اهداف، بحث جانشینی گروه خاصی از کالاها است. دولت با وضع مالیات های سنگین برای گروهی از کالاها، مردم را به سمت استفاده کمتر از آن کالا سوق می دهد.
این شرایط باعث ایجاد اثر جانشینی می شود یعنی مردم کالاهایی را که مشمول نمی شوند جایگزین کالاهایی که مشمول می شوند، می کنند.
ایجاد برابری درآمدی و تعدیل تصمیم های مصرفی از اهداف دیگر این سیستم است. و می تواند با افزایش قیمت کالا، بازار عرضه و تقاضا را تحت تاثیر قرار دهد.
در توضیح این اهداف، تامین تمام مخارج دولت عنوان شده است. به عبارت دیگر هدف از وضع آن، علاوه بر تامین بودجه مورد نیاز برای ساخت و سازهای عمومی، ارتش و نیروی انتظامی، ایجاد فضای سبز، ایجاد اماکن تفریحی و … تامین سایر مخارج دولت نیز هست.
ارائه خدمات عمومی، تامین منابع مالی پروژه های دولتی و تامین مالی فعالیت های دولت از مهم ترین این اهداف به شمار می روند.
میزان مالیات بر اساس چه عواملی تعیین می شود؟
مبنا، نرخ و مبلغ مالیات از عوامل موثر بر تعیین میزان آن هستند که در ادامه آن ها را توضیح می دهیم.
مبنای مالیات
مولفه متغیری مانند درآمد یا دارایی است که میزان مالیات به آن بستگی دارد. یعنی پایه مالیاتی یا مبنای افراد بر اساس مقدار درآمد آنها تعیین می شود.
نرخ مالیات
مبنای محاسبه مالیات بر اساس نرخ مالیات است. این نرخ، درصدی از مبنا است که مقدار اخذ را در مبنای مورد نظر نشان می دهد. این نرخ بر اساس قوانین محاسبه می شود و شامل موارد زیر است:
نرخ تناسبی
نرخی که به تغییرات مبنا وابسته نیست و همواره مقدار ثابتی دارد.
نرخ تصاعدی
نرخ تصاعدی با افزایش مالیات افزایش پیدا می کند و این افزایش ربطی به افزایش مبنا ندارد، یعنی در صورت ثابت بودن درآمد نیز ممکن است این نرخ افزایش داشته باشد.
نرخ تنازلی
این نرخ رابطه عکس با مبنا دارد، به طوری که افزایش مبنا باعث کاهش این نرخ خواهد شد.
در سیستم کارآمد نرخ مالیات برای همه افراد یکسان نیست و از طبقات بالای جامعه نسبت به طبقات پایین جامعه میزان بیشتری گرفته می شود.
مبلغ مالیات
یکی از موارد تعیین کننده میزان، این مبلغ است. این مبلغ، هزینه ای است که از مودیان (مالیات دهندگان) دریافت می شود و به مبناهای مختلفی تعلق می گیرد.
معمولا میزان و حد در هر دولت به درآمد آن دولت از سایر منابع مالی و میزان بدهکاری و کسری بودجه آن دولت بستگی دارد.
در کشورهای در حال توسعه از افزایش درآمدها از این طریق، به عنوان راهی برای تامین مخارج احداث زیرساخت های اقتصادی و اجتماعی مورد نیاز کشور استفاده می شود.
انواع مالیات
به طور کلی به دو دسته مستقیم و غیرمستقیم تقسیم می شوند. نوع مستقیم، به درآمد و دارایی افراد تعلق می گیرد.
در نوع غیر مستقیم، به صورت مستقیم از شهروندان گرفته نمی شود، بلکه به صورت غیر مستقیم روی قیمت کالاهای مصرفی مردم اعمال می شود.
به عبارت دیگر در نوع غیر مستقیم را مردم بابت خرید کالاهای مصرفی می پردازند و معمولا برای محصولات وارداتی بیشتر از محصولات داخلی است. یعنی شما برای خرید محصولات وارداتی مالیات بیشتری باید بپردازید.
مالیات های مستقیم و غیر مستقیم انواع مختلفی دارند که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم.
انواع مستقیم
مالیات بر دارایی و مالیات بر درآمد از انواع مستقیم هستند که مالیات بردرآمد خود به انواع مختلفی تقسیم می شود. در ادامه هر کدام را به صورت مختصر توضیح خواهیم داد.
مالیات بر دارایی
اساس این نوع، ثروت و دارایی مؤدی است. مالیات بر ارث یکی از مهم ترین انواع مالیات بر دارایی است. در این نوع، مقداری از اموال و ثروت فردی که فوت شده در اختیار دولت قرار می گیرد.
لازمه انتقال اموال شخص متوفی به وراث، پرداخت مالیات بر ارث این اموال است. نرخ مالیات بر ارث برای اموال مختلف متفاوت است به عنوان مثال برای انواع وسایل نقلیه موتوری، دو درصد از قیمت وسیله نقلیه است. وظیفه تعیین قیمت اموال به عهده سازمان مالیاتی کشور است.
مالیات بر درآمد
این نوع بر مبنای درآمد اشخاص حقیقی و حقوقی تعیین می شود و مهم ترین نوع می باشد. دولت مالیات بر درآمد را به دو روش متفاوت دریافت می کند. در روش اول مؤدی درآمد های مختلفی دارد و برای هر درآمد میزان جداگانه ای می دهد.
به عنوان مثال در این روش مودی، مالیات حقوق و مالیات درآمد املاک خود را به صورت جداگانه پرداخت می کند.
روش دیگری که برای دریافت مالیات بر درآمد مطرح است اخذ از مجموع درآمد های فرد است. در این روش مجموع درآمد های یک ساله مؤدی مبنای پرداخت قرار می گیرد.
مالیات بر درآمد به صورت ترکیبی از روش اول و دوم دریافت می شود. البته در اکثر موارد و به ویژه برای افرادی که یک منبع درآمدی دارند روش اول به کار می رود.
مالیات بر درآمد کشاورزی
این نوع، از زیر مجموعه های مستقیم است. در سال های اخیر به منظور حمایت از صنعت کشاورزی و دامپروری و … این فعالیت ها از پرداخت معاف شده اند.
مالیات بر درآمد حقوق
بخش مهمی از درآمد دولت از طریق مالیات بر درآمد حقوق تامین می شود. تمام افراد شاغل در ادارات دولتی و غیر دولتی، تمام کارگرها و کارمندان و تمام افرادی که به واسطه کاری که برای دیگری انجام می دهند حقوق دریافت می کنند موظف به پرداخت این نوع هستند.
البته وظیفه پرداخت مالیات بر حقوق به عهده کارفرما است و او موظف است قبل از پرداخت حقوق به کارکنان خود، مالیات حقوق آن ها را به خزانه دولت واریز کند.
در بودجه هر سال کشور مبلغی به عنوان حداقل حقوق تعیین می شود. حقوق بگیرانی که میزان دریافت آن ها برابر با حداقل حقوق یا کمتر از آن است از پرداخت معاف هستند و سایر افراد موظف هستند ۱۰ درصد از مازاد حقوق خود را بپردازند.
افرادی که میزان حقوق دریافتی آن ها بیشتر از هفت برابر حداقل حقوق تعیین شده در بودجه کشور است موظف به پرداخت ۲۰ درصد مازاد حقوق خود به عنوان مالیات بر درآمد حقوق هستند.
مالیات بر درآمد مشاغل
این نوع، ویژه افرادی است که در مشاغل خدماتی، پزشکی و تجاری مشغول به کار هستند. تمام کسبه، بازرگانان، تجار، پیشه وران و … ملزم به پرداخت این نوع هستند.
این نوع بر مبنای درآمد حاصل از فروش کالا یا خدمات بر اساس خود اظهاری افراد تعیین می شود. به عبارت دیگر مؤدی موظف است میزان درآمد سالانه خود را در قالب اظهارنامه مالیاتی به سازمان امور مالیاتی کشور اعلام کند.
بر اساس اظهارنامه ای که فرد تنظیم می کند مبلغی به عنوان مالیات بر درآمد مشاغل برای او تعیین می شود که ملزم به پرداخت آن است.
در صورتی که مؤدی میزان درآمد واقعی خود را در اظهارنامه اعلام نکند یا از تسلیم اظهارنامه خودداری کند، سازمان با برآورد درآمد شخص، مقدار پرداختی او را مشخص می کند. چنانچه شخص از پرداخت خودداری کند به عنوان فرار مالیاتی تلقی شده و جریمه خواهد شد.
مالیات بر درآمد اتفاقی
این نوع به درآمدهای اتفاقی افراد مانند جایزه، معاملات بلاعوض و … تعلق می گیرد. به عنوان مثال فردی که جایزه ای در بانک برنده می شود باید درصدی از مبلغ آن را بپردازد.
مالیات بر درآمد املاک
مالیات بر درآمد املاک به درآمد حاصل از اجاره املاک مسکونی و تجاری تعلق می گیرد. در قانون، ۲۵ درصد از درآمد حاصل از اجاره ملک به عنوان هزینه استهلاک در نظر گرفته شده است و مالیات بر درآمد املاک از ۷۵ درصد باقی مانده دریافت می شود.
درآمد حاصل از اجاره و نقل و انتقالات املاک، معاف خواهد بود. به این شرط که این درآمد تنها منبع درآمد صاحب ملک محسوب شود و مقدار آن برابر یا کمتر از حداقل درآمد مصوب شده در بودجه سالانه کشور باشد.
مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی
اشخاص حقوقی وظیفه دارند برای تمام فعالیت های انتفاعی خود که منجر به کسب درآمد و سود می شوند، مالیات پرداخت کنند، این مقدار از مجموع درآمد شخص حقوقی دریافت خواهد شد.
مالیات غیر مستقیم
مالیات غیر مستقیم با واسطه از افراد گرفته می شود یعنی افراد با استفاده از کالاها، خدمات و … به صورت غیر مستقیم آن را پرداخت می کنند.
در کشور ما مالیات غیر مستقیم به سه دسته حقوق و عوارض گمرکی، مالیات بر مصرف و مالیات بر ارزش افزوده تقسیم می شود. در ادامه به توضیح انواع غیر مستقیم می پردازیم.
حقوق و عوارض گمرکی
حقوق و عوارض گمرکی، دولت برای صادرات و واردات کالاها دریافت می کند. هدف از وضع عوارض گمرکی علاوه بر درآمدزایی دولت ها از محل صادرات و واردات، حمایت از صنایع داخلی کشور است. شرایط اقتصادی کشور و سیاست های کلان بازرگانی تعیین کننده قوانین مربوط به عوارض گمرکی هستند.
میزان مالیات و عوارض گمرکی برای تمام کالاهای وارداتی یا صادراتی یکسان نیست و به نوع کالا، ارزش و قیمت کالا و مقدار وزنی و حجمی کالا بستگی دارد.
مالیات بر مصرف
این نوع برای خرید محصولات خاصی باید پرداخت شود. قیمت بعضی از کالاها قیمت اصلی کالا به علاوه مالیات خاص آن کالا است که مصرف کننده با خرید آن محصول مالیات بر مصرف آن را پرداخت می کند.
مقدار این نوع به میزان مصرف کالا بستگی دارد. یعنی هر چقدر فرد مصرف بیشتری داشته باشد به تبع مالیات بر مصرف بیشتری می پردازد.
به عنوان مثال در ایران دخانیات مشمول قانون مالیات بر مصرف هستند و هر چقدر فرد دخانیات بیشتری مصرف کند مالیات بر مصرف بیشتری پرداخت می کند.
مالیات بر ارزش افزوده
این نوع، در مراحل مختلف تولید، واردات و توزیع به کالا یا خدمات وارد می شود و پرداخت آن به عهده مصرف کننده نهایی است.
این نوع به اضافه ارزش کالاهای تولید شده تعلق می گیرد و شامل اکثر کالاها می شود. البته دولت برای حمایت از تولید کننده و مصرف کننده بعضی از کالاها و خدمات را از مالیات بر ارزش افزوده معاف کرده است.
محصولات کشاورزی فراوری نشده، دام و طیور زنده و آبزیان، انواع کود و سم، کتاب و مطبوعات، انواع دارو و لوازم درمانی و کالاهایی از این نوع از مالیات بر ارزش افزوده معاف هستند.
اظهارنامه مالیاتی چیست؟
یکی از شیوه های محاسبه مالیات در ایران، خود اظهاری افراد است. در این روش مؤدی (مالیات دهنده) با پر کردن فرم هایی به نام اظهارنامه اطلاعات مربوط به شغل و درآمد خود را در اختیار سازمان قرار می دهد. این سازمان پس از بررسی اطلاعات او و صحت سنجی آن، میزانی را که باید پرداخت شود مشخص می کند.
در اظهارنامه، مؤدی باید مقدار سود سال مالیاتی خود را اعلام کند. برای افراد حقیقی، سال مالیاتی از ابتدای فروردین تا انتهای اسفند در نظر گرفته می شود و برای افراد حقوقی و شرکت ها سال مالیاتی شرکت به عنوان سال مالیاتی ملاک است.
تمام افراد حقیقی که کسب و کاری دارند، تمام اشخاص حقوقی که در اداره ثبت شرکت ها ثبت شده اند، اتحادیه های صنفی و تشکل های قانونی موظف به تکمیل و ارسال اظهارنامه هستند.
مدتی پس از ارسال اظهارنامه، برگ تشخیص برای مودی ارسال می شود که موظف به پرداخت آن است. اگر مودی نسبت به میزان تعیین شده اعتراض داشته باشد می تواند درخواست رسیدگی مجدد کند. در ادامه به بررسی مراحل اعتراض می پردازیم.
در ضمن، شما می توانید برای آشنایی با نحوه تشکیل پرونده، مقاله مراحل تشکیل پرونده مالیاتی و دریافت کد رهگیری را مطالعه کنید.
مراحل اعتراض چگونه است؟
در مواردی که فرد به برگه تشخیص یا پرونده خود اعتراض داشته باشد می تواند با انجام مراحل زیر اعتراض خود را پیگیری کند.
- در مرحله اول اعتراض ، فردی که معترض است می تواند تا ۳۰ روز پس از ابلاغ شخصا به اداره امور مالیاتی مراجعه کند و اعتراض خود را به همراه اسناد و مدارک معتبر به صورت کتبی ثبت کند. در این مرحله مودی می تواند به جای خود وکیل یا نماینده تام الاختیار خود را به سازمان امور مالیاتی بفرستد.
- پس از ثبت درخواست مودی، رئیس موظف است اسناد و مدارک او را بررسی کند. اگر دلایل و مدارک کافی برای رد موارد درج شده در برگ تشخیص و تعدیل وجود نداشت، مسئول مربوطه مستدلات خود را پشت برگ تشخیص درج می کند و پرونده را برای رسیدگی به هیئت حل اختلاف ارجاع می دهد.
- در مواردی که دلایل و اسناد و مدارک مودی برای رد موارد درج شده در برگ تشخیص و تعدیل کافی باشد، مسئول مربوطه برگ تشخیص را رد می کند و با توافق مودی مراتب پشت برگ تشخیص منعکس می شود و به امضای مسئول و مودی می رسد.
- اگر پیش از اتمام مهلت ۳۰ روزه، مودی مبلغ تعیین شده را پرداخت کند یا موافقت کتبی خود را با آن اعلام کند پرونده مختومه خواهد شد. اگر در این بازه زمانی مؤدی به صورت حضوری به اداره مراجعه نکند و اعتراض خود را به صورت کتبی ارائه ندهد، درآمد تعیین شده در برگ تشخیص قطعی خواهد بود و مودی موظف به پرداخت آن است.
- در مواردی که مودی به تشخیص اعتراض کند و دلایل او برای رد برگ تشخیص کافی نباشد، پرونده او به شورای حل اختلاف ارجاع داده می شود.
مودی می تواند رای این شورا را بپذیرد یا حداکثر تا بیست روز پس از ابلاغ، اعتراض کتبی خود به آن را اعلام کند. در این شرایط پرونده به هیئت تجدید نظر ارسال می شود، رای این هیئت قطعی و لازم الاجرا است.
به طور خلاصه اعتراض در مرحله اول به اداره ارجاع می شود. اگر در این مرحله بین مودی و اداره توافقی شکل نگرفت پرونده به هیئت حل اختلاف بدوی ارسال می شود. این هیئت در حضور مودی و نماینده سازمان و بر اساس مدارک مودی به پرونده او رسیدگی می کند.
اگر مودی به حکم صادر شده از طرف این هیئت اعتراض داشته باشد، مراتب اعتراض به هیئت حل اختلاف تجدید نظر ابلاغ می شود.
اگر مامور سازمان یا مودی نسبت به حکم هیئت تجدید نظر، اعتراض داشته باشند رسیدگی پرونده به عهده شورای عالی مالیاتی خواهد بود.
چنانچه طرفین به نتیجه شورا معترض باشند پرونده به هیئت مقرر در ماده ۲۵۱ مکرر ارسال می شود که بالاترین مرجع رسیدگی به شکایات است و زیر نظر وزیر امور اقتصاد و دارایی و سه نفر از منتخبان وزیر برگزار می شود. رای صادره از این هیئت نیز قابل اعتراض در دیوان عدالت اداری کشور است.
جرایم عدم ثبت اظهارنامه
برای دریافت مالیات بر مشاغل و بعضی از انواع مستقیم لازم است مودی با تکمیل و ارسال اظهارنامه، اطلاعات شغلی و درآمد خود را به سازمان امور مالیاتی اعلام کند.
حداکثر زمان ارسال اظهارنامه برای اشخاص حقوقی ۳۱ خرداد و برای اشخاص حقیقی ۳۱ تیر است. اگر مودی تا این تاریخ اظهارنامه خود را ارسال نکند یا در تکمیل اظهارنامه اطلاعات دروغ وارد کرده باشد، مطابق با قوانین مشمول مجازات خواهد شد.
مجازات عدم ثبت اظهارنامه برای اشخاص حقیقی پرداخت جریمه به میزان ۱۰درصد مقداری است که برای مودی تعیین می شود.
جریمه عدم ثبت اظهارنامه برای شرکت ها و اشخاص حقوقی معادل ۳۰ درصد مقداری است که باید بپردازند.
جریمه تخلف فقط محدود به جریمه نقدی نیست و در اکثر موارد مودیان متخلف مشمول قانون علی الراس می شوند.
اگر مودیان همکاری مناسبی با سازمان نداشته باشند محاسبه برای آن ها به صورت علی الراس انجام می شود. در این روش تشخیص و ارزیابی میزان به عهده ممیز مالیاتی است و مقدار با نظر او تعیین می شود.
جریمه و حبس، محرومیت از معافیت، ممنوع الخروجی، ابطال اسناد انتقال صوری و و مجازات اداری از روش های مجازات فرار مالیاتی در ایران است که متناسب با مقدار بدهی برای مودیان متخلف در نظر گرفته می شود.
قوانین مالیاتی برای فریلنسرها
فریلنسری از مشاغل جدید و پر طرفدار جوامع در حال توسعه است و شغلی آزاد محسوب می شود. اگرچه سیستم هنوز برای بسیاری از مشاغل، قوانین مشخصی وضع نکرده است اما فریلنسری در دسته مشاغل آزاد قرار می گیرد و فریلنسر مشمول مالیات بر مشاغل می شود.
البته قوانین مشخص و واضحی برای دریافت از فریلنسرها وجود ندارد اما بهتر است این افراد با تکمیل و ارسال اظهارنامه عواقب فرار را از خود دور کنند. به طور کلی در قانون هر فعالیتی که درآمد داشته باشد مشمول پرداخت است.
در بسیاری از کشورها فریلنسرها علاوه بر مالیات مشاغل موظف به پرداخت مالیات بر ارزش افزوده نیز هستند.
در ایران هنوز قوانین مشخصی برای دریافت از فریلنسرها وضع نشده است اما اداره می تواند برای فریلنسرها با توجه به درآمدی که دارند مقدار وضع کند و پرداخت نکردن آن مصداق فرار مالیاتی است و مجازات مشابهی با آن دارد.
در صورتی که سازمان از درآمد فریلنسر آگاه باشد و فریلنسر اقدام به ارسال اظهارنامه نکند، ممیز می‌تواند با برآورد درآمد او نسبت به صدور برگ تشخیص اقدام کند.
قوانین مالیاتی برای فروشنده های شبکه های اجتماعی
در سال های اخیر کسب و کارهای اینترنتی در بستر شبکه های اجتماعی رشد قابل توجهی داشته اند به طوری که درصد بالایی از خرید و فروش های روزانه، اینترنتی و غیر حضوری انجام می شوند.
اما این سوال مطرح می شود که آیا کسب و کارهای اینترنتی نیز مانند سایر مشاغل موظف به پرداخت هستند؟
در پاسخ به این سوال باید بگوییم در اکثر کشورهای جهان قوانین شفافی برای کسب و کارهای اینترنتی وجود دارد و علاوه بر مالیات بر مشاغل، مالیات بر ارزش افزوده نیز از آن ها دریافت می شود.
در قوانین ایران اشخاص حقیقی و حقوقی متناسب با درآمدی که دارند باید مالیات بپردازند. وقتی از یک کارگر با حداقل حقوق، مالیات دریافت می شود فروشگاه های اینترنتی که گاهی درآمد ماهانه آن ها چند میلیارد تومان است نیز موظف به پرداخت هستند.
سازمان با توجه به گسترش خرید و فروش های اینترنتی و تعداد بالای فروشگاه های اینترنتی دارای نماد اعتماد الکترونیکی (بیش از ۱۵ هزار مورد فروشگاه در سایت مرکز تجارت الکترونیکی کشور ثبت شده است) قوانین جدیدی برای کسب و کارهای اینترنتی وضع کرده است.
بر اساس این قوانین صاحبان فروشگاه های اینترنتی موظف به پرداخت مالیات بر ارزش افزوده هستند و بر مبنای درآمد خود باید بپردازند.
فروشگاه های اینترنتی جزو مشاغل محسوب می شوند و مطابق با ماده ۹۴ قانون، مامی مشاغل مشمول هستند. البته دولت برای حمایت از کسب و کارهای نوپا و مشاغل دانش بنیان معافیت های متنوعی برای این دسته از مشاغل در نظر گرفته است.
سازمان امیدوار است با وضع قوانین جدید برای شبکه های فروش تلگرامی و اینستاگرامی بتواند حدود ۳۰ درصد درآمد از این طریق را افزایش دهد.
در شرایطی که کشور با رکود شدید اقتصادی مواجه است تامین هزینه های دولت از طریق افزایش دریافتی ها و اخذ آن از مشاغل جدید اهمیت زیادی دارد و باعث خروج کشور از رکود خواهد شد.
بر اساس قوانین فروشگاه های اینترنتی از زمان دریافت نماد اعتماد الکترونیکی موظف به پرداخت هستند و باید میزان درآمد هر سال مالیاتی خود را به سازمان اظهار کنند.
ارسال نظر