آیا ایجاد درگاه پرداخت بدون کد مالیاتی ممکن است؟
درگاه پرداخت بدون کد مالیاتی، این روزها بحث داغ همه محافل بوده است؛ از هیئت‌مدیره‌ها تا کف بازار در یک سال اخیر، درگیر این بوده‌اند که داستان درگاه‌های پرداخت و مالیات و کد مالیاتی به کجا ختم می‌شود و وقتی هم در اینترنت درباره درگاه پرداخت بدون کد مالیاتی یا درگاه پرداخت بدون مالیات سرچ می‌کنید، ممکن است بین انواع و اقسام خبر و مصاحبه، حسابی گیج شوید و درنهایت از خودتان بپرسید اصلاً دریافت درگاه بدون کد مالیاتی، ممکن هست یا نه؟ پی پینگ در ادامه همه آنچه درباره درگاه پرداخت بدون کد مالیاتی باید بدانید را به شما خواهد گفت.
درگاه پرداخت چیست؟ چه فرآیندی دارد؟ انواع آن چیست؟
قبل از پرداختن به بحث درگاه پرداخت بدون کد مالیاتی اول باید بدانیم درگاه پرداخت چیست و چه انواعی دارد؟ اگر یک کسب‌وکار آنلاین دارید یا می‌خواهید پرداخت با کارت اعتباری را در سایت بپذیرید، به یک درگاه پرداخت نیاز دارید. درگاه پرداخت مکانیزمی است که اطلاعات پرداخت را از مشتری به حساب بانکی صاحبان کسب‌وکار فرامی‌خواند و منتقل می‌کند. وظیفه آن جمع‌آوری داده‌ها، اطمینان از موجودبودن وجوه و دریافت دستمزد صاحبان کسب‌وکار است. همچنین درگاه‌های پرداخت شامل این ذی‌نفعان کلیدی است:
- صاحبان کسب‌وکار،
- دارنده کارت،
- بانک صادرکننده یا همان مؤسسه مالی که حساب مشتری، اعم از حساب کارت اعتباری یا حساب جاری متصل به کارت نقدی را در اختیار دارد،
- موسسه مالی که حساب صاحب کسب‌وکار را نگه می‌دارد.
همچنین انواع درگاه‌های پرداخت در سرتاسر جهان شامل سه مورد زیر می‌شوند:
1- تغییر مسیر یا Redirect
در این حالت درگاه پرداخت به‌سادگی مشتری را به یک پردازشگر پرداخت می‌برد تا تراکنش را پردازش کند.
2. میزبانی‌شده یا Hosted (پرداخت خارج از سایت یا همان off-site payment)
در این نوع درگاه پرداخت مشتری در وب‌سایت شما یا در محل خرده‌فروشی شما خریدش را انجام می‌دهد و اطلاعات پرداخت برای پردازش به سرورهای ارائه‌دهنده پرداخت می‌رود.
3. میزبانی شخصی یا Self-hosted (پرداخت در محل یا همان on-site payment)
در این حالت کل تراکنش در سرورهای شما انجام می‌شود.
بیشتر بخوانید: در پی پینگ چگونه درگاه پرداخت بسازیم؟
چرا دریافت مالیات از درگاه‌های پرداخت اصولاً منطقی است؟
بر اساس آنچه که در بالا دیدیم، فهمیدیم که درگاه پرداخت در واقع ارتباط مالی بین افراد و بخش‌های گوناگون را برقرار می‌کند و همین یعنی برقراری ارتباط اجتماعی و مالی بین تمام طرف‌های درگیر در یک معامله. بر این اساس، ایجاد همه این ارتباطات نیازمند ساختارهایی است که هزینه آن بر اساس دارایی‌های عمومی تأمین می‌شود و در این بین چه دولت‌ها مسئولیت ایجاد این زیرساخت‌ها را داشته باشند و چه بخش خصوصی، باید برای توسعه و تثبیت این زیرساخت‌ها از این فرآیند، مالیات اخذ شود. پس منطقی است که درگاه پرداخت بدون کد مالیاتی اصولاً امری منطقی نباشد پس با خیال راحت باید کدمالیاتی را بگیریم و مسئولیت اجتماعی خود را اجرا کنیم.
قانون درباره درگاه پرداخت بدون کد مالیاتی چه می‌گوید؟
مهرماه سال 1398 بود که مجلس شورای اسلامی قانونی با عنوان «قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مودیان» را تصویب کرد. محتوای قانون این بود: «کلیه دارندگان درگاه‌های پرداخت اینترنتی، ملزم به ثبت‌نام، دریافت کد رهگیری مالیاتی و تشکیل پرونده مالیات درگاه‌های پرداخت اینترنتی هستند؛ در غیراین‌صورت، با جریمه‌های سنگین مالیاتی مواجه شده و درگاه پرداخت اینترنتی آنها نیز قطع می‌شود». بر همین اساس می‌توانیم بفهمیم که به‌صورت قانونی ایجاد درگاه پرداخت بدون کد مالیاتی، درست نیست. مسئله این است که آیا اجرای این قانون به‌طورکامل و برای تمام کسب‌وکارها ممکن است یا نه؟ و آیا این قانون تماماً قابل اجراست یا نه؟ و آیا استثناهایی برای آن در نظر گرفته شده است یا خیر؟
قضیه از این قرار است که چون سازمان امور مالیاتی به اطلاعات دستگاه‌های کارتخوان و درگاه‌های پرداخت اینترنتی، دسترسی نداشت نمی‌توانست از آنها درآمدی داشته باشد. بر‌همین‌اساس تصمیم بر این شد که «تمام تراکنش‌های انجام‌شده از طریق حساب‌های بانکی متصل به دستگاه‌های کارتخوان بانکی و نیز درگاه‌های پرداخت الکترونیکی، به‌عنوان تراکنش‌های بانکی مرتبط با فعالیت شغلی صاحب حساب بانکی، محسوب شده و اطلاعات این تراکنش‌ها، از طریق بانک مرکزی، در اختیار سازمان امور مالیاتی کشور، قرار گیرد». راه‌حل این کار هم به این شرح اعلام شد: «کلیه دارندگان درگاه‌های پرداخت اینترنتی، ملزم به ثبت‌نام، دریافت کد رهگیری مالیاتی و تشکیل پرونده مالیات درگاه‌های پرداخت اینترنتی، از طریق سامانه اظهارنامه مالیاتی هستند». این بندها هم به ما می‌گویند درگاه پرداخت بدون کدمالیاتی، عملاً باید منتفی باشد.
آیا بالاخره می‌توانیم درگاه پرداخت بدون کد مالیاتی داشته باشیم یا نه؟
بر اساس آنچه که در بالا درباره درگاه پرداخت بدون کد مالیاتی خواندیم، به‌صورت عملی و قانونی همه باید برای داشتن درگاه پرداخت، کد مالیاتی داشته باشند اما این قضیه پیچیدگی‌های زیادی دارد و هنوز به‌طورکامل اجرا نشده است هرچند در انتهای سال 1400 و ابتدای سال 1401 بسیاری از دستگاه‌های کارت‌خوانی که کد مالیاتی به آنها تعلق نگرفته بود، از کار افتادند. بر‌همین‌اساس، همچنان اتفاقات ضدونقیض بسیاری در حال رخ دادن است و در برخی موارد حتی گفته شده است که برخی از کسب‌وکارها، به‌خصوص کسب‌کارهای کوچک، از ارائه مالیات معاف خواهند شد.
چالش مالیاتی داری؟
از راهکار پی‌پینگ برای رفع مشکلاتتان استفاده کنید
از طرفی چون بعضی از کسب‌وکارهای کوچک از مالیات‌های سنگین می‌ترسند و از آن طرف بعضی از پرداخت‌یارها هم واهمه ریزش مشتریان خود را دارند، ایجاد درگاه پرداخت بدون کد مالیاتی و فقط با احراز هویت، امکان‌پذیر می‌شود. درگاه پرداخت با احراز هویت هم از طریق ثبت اطلاعات شخصی و تأیید نهایی آن از سازمان‌های مربوطه عملی است.
نتیجه‌گیری
درنهایت این‌که اگر قصد ایجاد درگاه پرداخت بدون کد مالیاتی را دارید باید قبل از هر چیز تمام جزئیات را بدانید و چک کنید و بسنجید که ایجاد درگاه پرداخت بدون کدمالیاتی بر چه اساس برای شما ممکن خواهد بود.
- درواقع باید بفهمید آیا این کار اصولاً قانونی خواهد بود یا خیر؟
- و اگر قانونی است در چه صورت برای شما مشکل‌ساز نخواهد شد؟ آیا بعدها مشمول پرداخت جریمه یا لغو امتیاز می‌شوید یا نه؟
- آیا فروشگاه اینترنتی شما می‌تواند حقوق خود را از طریق پرداخت‌یار مربوطه دنبال کند یا نه؟
این‌ها تمام سوالاتی است که باید قبل از ایجاد درگاه پرداخت برای سایتتان از خودتان بپرسید و بعد تصمیم بگیرید که بهتر است درگاه پرداخت اینترنتی بدون کدمالیاتی را بسازید یا خیر. درنهایت توصیه می‌کنیم که درگاه پرداخت را با اخذ کدمالیاتی بگیرید و خیال خودتان را از بابت ایجاد مشکلات راحت کنید.
ارسال نظر